Καλοκαιρινές διακοπές φέτος με την γυναίκα και ύστερα από μερικά χρόνια αποχής μεγάλου δίκυκλου αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ως μέσον ταξιδιού το νέο απόκτημα DS900Χ.
Αγοράστηκε με την πρώτη παρτίδα που ήρθε στην χώρα μας, στρώθηκε ευλαβικά, διορθώθηκε η σέλα με ανατομική γιατί αλλιώς δεν θα κάναμε ούτε 200χλμ, ντύθηκε με τον μεγαλύτερο ανεμοθώρακα της GIVI ( λόγω ύψους 1,87μ ), κάγκελα και διβάλιτσο της SHAD (και συγκεκριμένα SH36) και βουρ για να φάμε χιλιόμετρα. Σημειώνω πως διαβατήρια δεν είχαμε βγάλει επομένως ταξιδέψαμε με τις κλασσικές ταυτότητες λατινικών χαρακτήρων. Η έκδοση πράσινης κάρτας είχε γίνει αρκετές μέρες πριν και ελεγχθεί διεξοδικά για να μην έχουμε κανένα πρόβλημα στα σύνορα. Επιπρόσθετα, δεν είχαμε βγει εκτός Ελλάδος με όχημα και ειδικά με μηχανή.
Balkan-European trip λοιπόν διάρκειας 12 ημερών και 4.960χλμ συνολικά
Αφετηρία η Αθήνα με τελικό προορισμό την Κρακοβία Πολωνίας όπου είναι εξαιρετική σαν πόλη και έχει πολλά να δει κάποιος σαν τουρίστας και όχι μόνο. Συγκεκριμένα η διαδρομή ορίστηκε ως εξής:
1η ημέρα: Αθήνα-Σκόπια από το συνοριακό σταθμό Νίκης
Η αναμονή κατά τις 2μμ που φτάσαμε ήταν περίπου 5-10 λεπτά χωρίς «κρυμμένα» εικοσάρικα που είχα ακούσει, αλλά ίσως να ήμασταν και τυχεροί. Η διαδρομή στην Ελλάδα είχε ένα 75% αυτοκινητόδρομο και το υπόλοιπο και συγκεκριμένα από τα Μετέωρα ως τα Γρεβενά από επαρχιακό που ανεβαίνεις υψομετρικά με αρκετά φορτηγά και χωρίς ίχνος διπλής γραμμής ( ίσως να είμαι υπερβολικός αλλά έτσι το ένιωθα πρώτη φορά ). Περνώντας τα σύνορα, αν εξαιρέσεις ένα κομμάτι 100χλμ περίπου όπου το οδόστρωμα ήταν πολύ κακό και μας έφυγε η βάση gps λόγω κακής συναρμολόγησης, το υπόλοιπο μέχρι και τα σύνορα με την Σερβία ήταν οκ, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, με αρκετό επαρχιακό και λιγότερο εθνική οδό. Η πρωτεύουσα των Σκοπίων μου άφησε έκπληξη για την ανάπτυξη που αισθάνθηκα, ιδιαίτερα στο κομμάτι του κέντρου της. Ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του καθενός, έχουν κάνει καλή δουλειά. Βόλτα στο κέντρο για φωτογραφίες κλπ και ξεκούραση.
2η ημέρα: Σκόπια-Βουδαπέστη
Αρκετά επίπονη ημέρα καθώς η ζέστη χτύπαγε 40αρια τουλάχιστον και είχε αρκετή κίνηση από νταλίκες. Συναντήσαμε 3 σοβαρά ατυχήματα που δεν μας φάνηκε περίεργο καθώς η εικόνα που μας έδινε για τα χιλιόμετρα που διανύσαμε της Εθνικής οδού ήταν πως είναι βιαστικοί και απρόσεχτοι. Κάναμε περίπου 12 ώρες να φτάσουμε στην Βουδαπέστη, με συνολική αναμονή στα 2 τελωνεία καμιά ώρα-μιάμιση στο σύνολο. Λυπηθήκαμε όσους είχαν αυτοκίνητο. Η πόλη της Βουδαπέστης είναι αρκετά γνωστή για αρκετούς και θα έλεγα πως αν έχεις οδηγήσει στην Αθήνα, δεν θα δυσκολευτεί κανείς με την μηχανή φτάνει να «χώνεται». Όλοι ακολουθούσαν φανάρια, προτεραιότητες, διαβάσεις πεζών επομένως να βλέπουν ένα ψηλό μηχανάκι ( μιας και δεν έχει και πολλά η αλήθεια είναι ) τους έκανε να φοβούνται, να σου ανοίγουν επιπλέον χώρο να περάσεις και φυσικά όσοι από τα μηχανάκια περίμεναν στην σειρά, ακολουθούσαν το κακό παράδειγμα. Αρκετά αστεία εικόνα, ασχέτως αν έπρεπε να οδηγώ σαν να είμαι στην πατρίδα. Σημειώνω, πως η στάθμευση μηχανής επιτρέπεται στο κέντρο χωρίς να οφείλεις κάποιο αντίτιμο, ενώ για το αμάξι όχι ενώ και στο πεζοδρόμιο επιτρέπεται φτάνει να αφήνεις τουλάχιστον 1μ.
4η ημέρα: Βουδαπέστη-Μπρατισλάβα
Πολύ όμορφη διαδρομή, επιλέγοντας επαρχιακούς μόνο καθώς η διαδρομή είναι περίπου 3 ώρες. Δεν ήταν πολύ καλό το οδόστρωμα για αρκετά χιλιόμετρα αλλά η θέα και τα απέραντα δάση σε ανταμείβουν. Φτάνοντας στην πόλη της Μπρατισλάβας, ακολουθείται το ίδιο μοτίβο όσο αφορά την οδήγηση. Πολύ όμορφη πόλη, έχοντας ξαναπάει στο παρελθόν μου έδωσε μια μικρή δόση νοσταλγίας. Εντύπωση μου έκανε το ακριβό φαγητό που πλησίαζε στα επίπεδα της Βουδαπέστης που συγκριτικά είναι και τουριστικά μεγαλύτερη.
5η ημέρα: Μπρατισλάβα-Κρακοβία μέσω Τσεχίας
Αδιάφορη διαδρομή, οδηγώντας στα όρια ταχύτητας ( άντε και λίγο παραπάνω ) φτάσαμε στον τελικό προορισμό την Κρακοβία. Μείναμε 4+1 νύχτες, χωρίς να έχω χρησιμοποιήσει την μηχανή για να πάμε στο κέντρο της πόλης ούτε μία φορά. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως το 90% των κατοίκων χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ που περνάνε κάθε δέκα λεπτά, ενώ όσοι χρησιμοποιούν αμάξι μπλέκουν σε αρκετή κίνηση λόγω συνεχών σταμάτα-ξεκίνα σε διαβάσεις. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι για τα αξιοθέατα της πόλης και του έχεις να κάνεις όσες μέρες μείνεις, μια δοκιμή θα σας πείσει. Σίγουρα, η χρήση οχήματος θα σας βοηθήσει να βγείτε παρά έξω χωρίς όμως να είναι απαραίτητο καθώς οι επιλογές μετακίνησης είναι και εκεί αρκετές. Το πράσινο που είναι παντού δημιουργεί πολύ όμορφες ταξιδιωτικές διαδρομές.
10η ημέρα: Κρακοβία-Βουδαπέστη
Αφού είχα μελετήσει καλά τους χάρτες, ακολουθούμε μια πανέμορφη διαδρομή μέσω των βουνών Τάτρα, που θα την έβαζα στην καλύτερη έως τώρα που είχαμε δει. Δεν ήταν απαραίτητα ότι δεν μπορούσε να συγκριθεί το τοπίο με κάποιο της Ελλάδας αλλά ήταν στο σύνολο όλα τόσο οργανωμένα και περιποιημένα που σε άφηνε έκπληκτο. Κάναμε αρκετές στάσεις στο ενδιάμεσο καθώς μπαίναμε σε κρυμμένα δρομάκια-χωριά για λίγα μέτρα ή μερικά χιλιόμετρα λόγω ομορφιάς. Δεν θέλαμε να ρισκάρουμε για παραπάνω χιλιόμετρα ώστε να περνάγαμε σε κάποια πόλη της Σερβίας κοντά στα σύνορα, επομένως γνωστή συνταγή.
11η ημέρα: Βουδαπέστη-Βελιγράδι
Μονότονη διαδρομή αυτοκινητόδρομων, έχοντας τα πρώτα σημάδια κούρασης λόγω περισσότερο ψυχολογικού που επιστρέφαμε. Να σημειώσω πως τα διόδια εκεί συγκρίνονται με αυτά της Ελλάδας σε ποσό που πρέπει να δαπανήσεις ενώ και η βενζίνη ήταν σε υψηλά επίπεδα. Φτάνοντας στο Βελιγράδι, ήταν ίσως η πρώτη φορά που αισθάνθηκα μια φοβία, ένα άγχος, ένα παράξενο συναίσθημα όπως και να έχει . Επιθετικοί οδηγοί, απίστευτη κίνηση, εμφανή εικόνα ότι η χώρα βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης ενώ και το παρκάρισμα της μηχανής δεν ήταν και το ασφαλέστερο. Προσωπικά, εάν το ήξερα δεν θα πέρναγα από εκεί ξανά.
12η ημέρα: Βελιγράδι-Φλώρινα
Ακριβώς πριν τα σύνορα με την Ελλάδα, έριχνε καρέκλες. Η μοναδική βροχή σε όλο το ταξίδι ενώ μέχρι να βρούμε σημείο να σταματήσουμε για αδιάβροχα, δεν είχε σημασία εάν τα βάζαμε ή όχι. Όλο το βράδυ πραγματικά δεν σταμάτησε λεπτό να βρέχει.
Στο σύνολο, η μηχανή καθώς εδώ είμαστε όλοι για εκείνη, πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστη η συμπεριφορά της. Σε καμία περίπτωση δεν περίμενα όταν την αγόραζα ότι θα ήταν αντάξια των προσδοκιών μου ίσως και παραπάνω. Καμία αβαρία δεν μας έτυχε πέρα από την βάση gps που ήταν δικό μας πρόβλημα, ενώ η μηχανή ανεξάρτητα καιρού και οδοστρώματος, ήταν σταθερή και σου έπνεε εμπιστοσύνη. Αρνητικά προφανώς και υπήρχαν στην λειτουργία της κυρίως με τον ψεκασμό που θα διορθωθεί στα επόμενα Service αλλά θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερο ντεπόζιτο καθώς βγαίνουν άνετα πολλά χιλιόμετρα χωρίς στάση.
Πολύ καλό σύνολο, δεν έχω μετανιώσει στιγμή την αγορά της και σύντομα θα ακολουθήσει επόμενο ταξίδι. Καλά χιλιόμετρα σε όλους!
Άρθρο και εικόνες από τον Χαράλαμπο Μπατσούλη
