Συμβίωση με μια Voge 525DSX Black Knight
Ήταν Μάιος του 2024 όταν βρέθηκα σε μια συγκέντρωση μότο ομάδας για εκδρομή στο Μεγανήσι. Εγώ ακόμα ήμουν με αυτοκίνητο μιας και δεν διέθετα μηχανή, για την ακρίβεια τελευταία φορά που είχα καβαλήσει μια ήταν το μακρινό 2002 -τότε είχα ένα ταπεινό Yamaha T50 – και επίσης οδηγούσα απλά για να γεμίζει η μπαταρία το Fazer 600 του αδερφού μου, που λόγο εργασίας (ναυτικός) καθόταν πολύ καιρό. Μέχρι τότε θεωρούσα τον εαυτό μου τυχερό που μέσα στην άνεση του αυτοκινήτου μου , με τον καφέ και τον κλιματισμό, απολάμβανα τις διαδρομές μαζί με την σύζυγό μου πάντα, βλέποντας με λύπηση όλους αυτούς που με βροχή, κρύο , καύσωνα ταλαιπωριόντουσαν με τις μηχανές τους προσπαθώντας να φτάσουν στον προορισμό τους. Που να ήξερα τι έχανα.
Σε αυτή την συνάντηση λοιπόν μπήκε πάλι το μικρόβιο μέσα μου, ξαναθυμήθηκα τις βόλτες και τις στιγμές που είχα περάσει με το ταπεινό παπάκι μου και δόθηκε το έναυσμα να ξεκινήσω να ψάχνω την πρώτη μου μεγάλη μηχανή.
Υπήρχε όμως ένα μεγάλο πρόβλημα…….εκτός από μηχανή δεν είχα ούτε δίπλωμα. Έτσι μετα από διπλωματικές διαπραγματεύσεις με το έτερο ήμισυ δόθηκε το πράσινο φως , βρέθηκε σχολή , πληρώθηκαν τα παράβολα και ξεκίνησα Ιούλιο μήνα τα μαθήματα, ψάχνοντας παράλληλα σε όλα τα site και τα forum την μηχανή που θα έπαιρνα. Επιλογές απεριόριστες και για όλα τις τσέπες . Γιαπωνέζικες καλλονές , Ευρωπαϊκές κυρίες , Κορεάτικες , Κινεζούλες κλπ.
Τα κριτήρια μου όμως ήταν συγκεκριμένα, ήθελα αρχικά η πρώτη μου μηχανή να είναι καινούρια, το κόστος της να είναι μέχρι 7.000 € διότι θα χρειαζόμουν και από την αρχή όλο τον εξοπλισμό, να έχει οικονομικά περιφερειακά και συντήρηση, διότι ως νέος οδηγός σκεφτόμουν ότι πιθανόν να έχω πτώσεις και δεν ήθελα τα πλαστικά της να κοστίζουν μια περιουσία, να μην ζυγίζει πολλά κιλά για να μπορώ να την κρατάω , και το βασικότερο να μην είναι πάνω από 500cc έτσι ώστε να μην με τρομάζει οδηγικά αλλά ταυτόχρονα να μπορώ να πάω όπου θέλω με την γυναίκα (πάντα) και τα πράγματα μας και τέλος να έχει λίγο πιο on/off προσανατολισμό.
Σε μια από τις αναζητήσεις μου λοιπόν έπεσε μπροστά μου η Voge 525DSX Black Knight και μπορώ να πω ότι ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Όσο και ένα κοίταζα και άλλες καμία δεν με είχε εντυπωσιάσει όσο αυτή η κομψή κυρία εξ ανατολής. Είχε ότι ακριβώς έψαχνα και ακόμα περισσότερα. Ήταν ακριβώς στα κυβικά, στην τιμή , στο βάρος που έψαχνα και φυσικά με πλήρες εξοπλισμό έτοιμη να την καβαλήσω χωρίς στην πραγματικότητα να είναι απαραίτητο να προσθέσω εγώ κάτι. Έπρεπε όμως να βρεθεί και διαθέσιμη. Ως εκ θαύματος παρόλο που δεν είχα κάνει προ παραγγελία, στο πρώτο και μοναδικό τηλεφώνημα σε διανομέα στις 3 Σεπτεμβρίου , βρέθηκε διαθέσιμο ένα κομμάτι το οποίο έγραφε ξεκάθαρα το όνομά μου. Την έκανα δική μου δέκα ημέρες μετά και έκτοτε δεν χορταίνω να την οδηγώ.
Το πρώτο μας ταξίδι, και αφού στο μεσοδιάστημα στρώθηκε με ευλάβεια η μηχανή και έγινε η τοποθέτηση όλων των απαραίτητων αξεσουάρ – κεντρική και πλαϊνές βαλίτσες , αντικατάσταση σέλας, τοποθέτηση κιτ χαμηλώματος λόγο του δικού μου ύψους – αλλά και κάποιων άλλων αξεσουάρ, έγινε στο τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου 2024 με προορισμό την Καστοριά και περιήγηση σε Πρέσπες, Νυμφαίο και Φλώρινα. Αν και πολλά χιλιόμετρα για πρώτο ταξίδι (1300km συνολικά) μαζέψαμε πολλές εικόνες και αναμνήσεις οδηγώντας γρήγορα αλλά και με ασφάλεια τόσο στην εθνική οδό όσο και στις στροφές των επαρχιακών δρόμων, έχοντας όμως και σαν ανάμνηση έναν μικροτραυματισμό από στατική πτώση. Η αναβάτης είναι καλά και η μηχανή δεν έπαθε τίποτα μιας και την προστάτεψαν τα εργοστασιακά κάγκελα και μανιτάρια .
Έκτοτε έχουμε πάει Βόλο, Παύλιανη – Αθανάσιο Διάκο, Άνδρο, Καλαμάτα-Καρδαμύλη, Στενή-Χιλιαδού-Κύμη-Ερέτρια, καθώς και πολλές άλλες κοντινές βόλτες και οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα που έχω είναι μόνο θετικά. Αρχικά παρόλο το βάρος που της βάζω πάνω ( 190kg συνολικά συμπεριλαμβανομένων τους αναβάτες της βαλίτσες και τον πλήρη εξοπλισμό) η μηχανή δεν έχει ζοριστεί πουθενά, ταξιδεύει άνετα χωρίς να με κουράζει είτε στην Εθνική οδό με ταχύτητες πάνω από τα 150 Km/h είτε οδηγώντας σε βουνό με κλειστές στροφές με λίγα χιλιόμετρα και πάνω από όλα οικονομικά μιας και η μέση κατανάλωση με πλήρες φορτίο κυμαίνεται στα 5,5 lt/100 km.
Ακόμα όμως και στην οδήγηση μέσα στην κίνηση της Αθήνας δεν καταλαβαίνεις ούτε σε τρομάζουν σε καμία περίπτωση τα 200+ κιλά της μηχανής δίνοντας σου την αίσθηση μικρότερης μηχανής με την ευελιξία της.
Ολοκληρώνοντας λοιπόν ένα σύνολο 10.000 Km έως τώρα πάνω στην μηχανή πλέον έχω κατασταλάξει στα εξής συμπεράσματα:
• Είναι η Voge 525DS μια πανέμορφη μηχανή; Εννοείται μιας και δεν χορταίνεις να την κοιτάς τόσο εσύ όσο και άλλοι αναβάτες που στα φανάρια την κοιτάζουν με θαυμασμό.
• Είναι η καλύτερη μηχανή στην κατηγορία της; Πιθανόν όχι μιας και υπάρχουν στην αγορά ποιο καταξιωμένες μάρκες με μεγαλύτερη παρουσία και εμπειρία στον χώρο, είναι όμως μια Value for money μηχανή η οποία σου δίνει πολλά περισσότερα από αυτά που πληρώνεις.
• Είναι αξιόπιστη; Ο χρόνος θα δείξει μιας και είναι πολύ νωρίς ακόμα αλλά έως σήμερα το μόνο που έχει ζητήσει είναι μια ντίζα συμπλέκτη στα 4.000km την οποία όμως μου κάλυψαν εντός εγγύησης.
• Μπορεί να σε πάει παντού; Σιγουρά ναι, είτε αυτό είναι εθνική , είτε επαρχιακός δρόμος με κοφτές στροφές είτε ακόμα και μια χωμάτινη διαδρομή δεν θα σε απογοητεύσει πουθενά και θα σε φτάσει άνετα στον προορισμό σου ανεξάρτητα από το φορτίο και τους αναβάτες.
• Είναι οικονομική στην οδήγηση; Πολύ. Με μέτρηση στο βενζινάδικο από γέμισμα σε γέμισμα η μέση κατανάλωση με μικτή οδήγηση για καθημερινή χρήση χωρίς βάρος είναι μεταξύ 4,0-4,3 lt/100km και η μηχανή βγάζει άνετα 300km χωρίς άγχος.
• Έχει σωστή αντιπροσωπεία και δίκτυο συνεργείων; Εννοείται πως ναι. Προσωπικά μόνο τα καλύτερα έχω να πω για τον συνεργάτη ( Louros Motors ) που αγόρασα την μηχανή και που κάνω και την συντήρηση.
• Χρήζει βελτίωσης; Σίγουρα. Θα ήθελα λίγο πιο καλά φρένα τα οποία όμως διορθώνονται με after market τακάκια που πλέον είναι διαθέσιμα. Η ζελατίνα μετα τα 7.000km ξεκίνησε να τρίζει και την διόρθωσα με πατέντα βάζοντας ταινία τεφλόν στις ενώσεις. Οι κραδασμοί υπάρχουν σε κάποιες στροφές (4.000-4.500) χωρίς όμως να είναι ενοχλητικοί και από όσο το έψαξα λίγο είναι γνώρισμα σε όλα τα δικύλινδρα, σε άλλες μηχανές λιγότερο και σε άλλες περισσότερο. Η οθόνη πάσχει όταν έχει πολύ ήλιο και σίγουρα στο νέο μοντέλο είναι μεγάλη αναβάθμιση. Θα δοκιμάσω να βάλω μια ματ ζελατίνα να δω εάν βελτιωθεί. Ο δείκτης της βενζίνης αλλά και της κατανάλωσης δεν είναι και τόσο αξιόπιστος και δείχνει λιγότερο από το κανονικό και σίγουρα για να μην μείνεις από βενζίνη καλό θα είναι να πηγαίνεις με τον μερικό χιλιομετρητή.
Δεν ξέρω πόσο θα την κρατήσω και εάν θα την αλλάξω με κάποια άλλη με περισσότερα κυβικά αλλά μέχρι τότε θα ευχαριστηθώ και το τελευταίο χιλιόμετρο μαζί της ταξιδεύοντας με συντροφιά την σύζυγο μου πάντα με κράνος αλλά και τον κατάλληλο εξοπλισμό ασφαλείας τον οποίο θεωρώ απαραίτητο.
Τα αξεσουάρ που πρόσθεσα μετα την αγορά της μηχανής-κάποια απαραίτητα και κάποια προαιρετικά- είναι τα ακόλουθα:
1. Μεγαλύτερος ανεμοθώρακας της Givi τοποθετήθηκε για την προστασία του συνεπιβάτη
2. Σέλα από την Motogan, με την προσφορά που έχει εξασφαλίσει το VOGE MOTO CLUB HELLAS, για μεγαλύτερη εργονομία και πιο ξεκούραστη οδήγηση , μιας και η εργοστασιακή είναι πολύ σκληρή.
3. Προστατευτική ποδιά κινητήρα της Voge (Louros Motors)
4. Φίλτρο DNA
5. Βάσεις και βαλίτσες αλουμινίου μαύρες της Givi (58lt κεντρική Givi Trekker Outback και 36lt πλαϊνές Givi Dolomite)
6. Καβαλέτα για το τιμόνι για να έρθει πιο κοντά σε εμένα (Louros Motors)
7. Μεγαλύτερες χούφτες (Ali)
8. Διάφορα προστατευτικά για τον κινητήρα (Ali)
9. Διακοσμητικό Dakar για τα κάγκελα στις βαλίτσες (Cosmo-Accessories)
10. Ρυθμιζόμενες μανέτες (Ali)
11. Μπαράκι για το κινητό (Ali)
12. Βάση κινητού με αντικραδασμικό (Quad Lock)
13. Μεγαλύτερα μαρσπιε συνεπιβάτη (Ali)
14. Πλαϊνά βαλιτσάκια εργαλείων (Ali)
15. Στρογγυλό δοχείο εργαλείων (Ali)
16. Έξτρα προβολείς με δυο δέσμες λευκή και κίτρινη (αγορά από Ali και τοποθέτηση Louros)
Άρθρο και φωτογραφικό υλικό: Παρλιάρος Αυγουστής
